Archief voor kerkelijke en wereldsche geschiedenissen, inzonderheid van Utrecht. Deel 5

XXVI.

Gonstige Heer ende Vrunt.

Ick ben deesen murgen, door begeerten van Jannechien van Doorn, by den heer Berck gegaen, om met hem te spreken van enige reden, die U ten deele soude aengaen; hy heeft myn verclaert, hoe dat hy was comen ryden tusschen Yselsteyn ende Benschop, daer hem een man met een peert tegensquam, die hem begroeten, sonder dat hy den man kende, ende het was Jacob Liefting genaemt, een seepsieder; hy vraechde den heer Berck, oft hy een wyle mocht met hem ryden, want Berck was mede te peert. Onder alles begonde Liefting aentevangen vanden handel van Utrecht, dat men haer grotelycks te cort deede. Berck gaff voor antwoort, dat sy die saeck selffs niet en verstonden, dewyl die autuers al verde op een ander einde saegen, ende hoe men 't met haer maeckte, soo en was 't nummermeer van haer zin; soo begon Liefting te beclaegen, dat Berck groot onnere was geschiet ende datter veel luyden van die heeren sulcks leet waeren. Berck gaff hem antwoort, dat hem in 't perticulier was geschiet, dat beval hy Godt Almachtich, maer dat Canter tegens hem selffs hadde geseit, dat die papisten meer vryecheits behoorden te hebben, dat en quam hem niet toe te seggen, want hy hem te bemoyen hadde met die polycy, ende het stuck van reliege betrefte die generalité, ende sy hadden van die heeren groote dieven

[p. 150]

gemaeckt, hetwelck sy nu behoorden te bewyssen, hy wilde hem selven altyt purgeeren, hy en twyvelden niet, oft andre heeren souden sulcks meede doen. Daerop dat Liefting seide, aengaende stuck van reliege, dat hadde Canter inden vollen raet mede geseit, ende het roepen dat die heeren naegeroepen was, waeren niet dan een hoop ongeschickte menschen. Berck gaff antwoort, dat hy wel anders wist, dan Berck heeft myn verclaert, dat hy nae niemant van die heeren in 't particulier gevraecht en heeft, dan het scheen wel, seide Berck, hadde hy hem in 't eerste soo niet tegensgevallen, dat hy noch iet meer van hem soude gehoort hebben; hy beroemden hem, dat hy t'Amsterdam die borgemeesters gehaelt hadde ende dat hy dus veel ander moeyten hadden gehadt, soo dat men dochte, seide Berck, dat hy daer heel schoon meede was. Het en is Berck gans niet van syn sin, dat den heere van Braekel hier binnen tus leit, hy beeft myn geseyt, dat hy 't aen die heeren heeft geschreeven. Wy verstaen oock ende Berck heeft myn geseit, dat die muteneerders aen die steeden al weederom schryven oft enige schicken. Dit is hetgeen ick UE. op dit stuck weete te beschryven, waerinne ick u dienst can doen, sult myn altyt willich ende bereit vynden. Beveele u hiermede in schuts des Almachtigen.

U dienaer,

.......^(*).

Wt Utrecht, den 19 April, 1610.

(*) De naam van den schrijver van dezen en den volgenden brief was zoo onduidelijk geschreven, dat het mij niet heeft mogen gelukken, denzelven te ontcijferen.