De enthousiaste lezeres: Zinloos boekenverslinden? Ik verzeker U, dat mijn vriendin treffende dingen zegt over wat ze gelezen heeft.
De redelijke scepticus: Ook op Zondag na de koffie?
De enthousiaste lezeres: U is een onaangenaam mensch!
De redelijke scepticus: Dat heb ik dus met de waarheid gemeen. Wij beiden zijn U onaangenaam. Toch wordt er te vluchtig gelezen, en wordt er te veel gepraat. Men wordt niet meer stil door zijn lectuur, men praat erover. Denken, peinzen, ho-maar!
De enthousiaste lezeres: Maar er is ook zoo ontzaglijk veel te lezen. En men wil toch van alle geestesuitingen op de hoogte zijn!
De redelijke scepticus: Ja, dat zegt men zoo, tegenwoordig. Toch leest men meer, als men wat minder leest.
De enthousiaste lezeres: En al deze nieuwe boeken dan? Moeten die dan onverkocht en ongelezen blijven?
De redelijke scepticus: Zij zullen meer verkocht worden, naarmate er minder verslonden worden. Alleen wie met zorg leest, zal het boek leeren liefhebben en het willen bezitten.
De enthousiaste lezeres: U hebt zoo stellige overtuigingen. Waarom noemt U zich eigenlijk scepticus?
De redelijke scepticus: Omdat ik twijfel aan de moderne waarheden. Wat waar is, is juist niet ‘modern’.
De enthousiaste lezeres: Dat dacht ik al! U is een vijand van den vooruitgang. Maar we kunnen niet blijven stilstaan. We moeten vooruit. We moeten ons vernieuwen. Er wordt misschien soms wat veel geschreven....
De redelijke scepticus: Te veel geschreven en te veel gepraat. Geen podium in dezen tijd, of er staat een auteur op. Wie schrijft, komt zijn geschrijf ook nog uitleggen, en vertellen, hoe hij tot schrijven kwam.
Auteursrecht onbekend