Tafel van den kersten ghelove. Deel 2: Winterstuc
(1937)– Dirc van Delf– Auteursrecht onbekend
Regelnummers proza verbergen
| |
<Dat derde capittel is vanden wercken der eerste ses daghen>3(prima dies) Des eersten daechs maecte God een cleyn lich-4Ga naar margenoot4tende wolkijn, die allencsomGa naar voetnoot4 wijes inden daghen ende deilde 5 dat licht van der duusternisse ende noemde dat licht den dach 6 ende die duusternisse die nacht. 7Ga naar margenoot7(II dies) Des anderen daechs maecte God een firmament, | |
[pagina 18]
| |
8 vast ende blenckende als een cristal, in die middewairde van-9den water ende deilde den hemel vander aerden. 10 Ga naar margenoot10-12(III dies) Des derden daechs maecte God die aerde draghen-11de groyende groon cruut, dat oic zaet maecte, ende die boom 12 dede hi vrucht voortbrenghen, die haer zaet hadden, elc na 13 sinen slacht in hen selven opter aerden. 14(IIII dies. creavit Deus) Des vierden daechs maecte God twie 15 grote lichten int middewaerde van den hemel: die sonne ende 16 die maen, opdat si nacht ende dach souden <scheyden>, die 17 aerde verlichten, ende die tijtGa naar voetnoot17. 18Ga naar margenoot18(quinta dies) Des vijften daechs maecte God visschen in die 19 wateren ende grote walvisschen ende voghelen inder lucht 20 ende beesten opter aerdenGa naar voetnoot20. Ende seide: wasset <ende wert> 21 menichvoudich ende vervolt die werelt. 22(VI dies) Des sesten daechs sprac God: laet ons maken den 23 menschen na onsen beelden ende ghelijcGa naar voetnoot23, opdat hi voorsi alle 24 Ga naar margenoot24-27dieren der werelt; man ende wijf maecte hi ende seide: 25 wasset ende wert menichvoudich ende vervollet die aerde. 26 (vidit deus quod esset [3 d] God sach over al dat hi hadde 27 gemaect, ende sijn wercken waren harde guet ende ghebene- | |
[pagina 19]
| |
28 dijdseGa naar voetnoot27; dan sijn hemel ende aerde volmaect ende al haer cier-29heit. 30Ga naar margenoot30-32(VII dies re-) Ende hi rustede des sevenden daechs van alle 31 sinen wercken, dat hi hadde beganghen, ende ghebenediede 32 den sevenden dach ende heilichden. |
|