Platbook 5. Moder Maas

[p. 30]

Jo Kostons, Beeg
Moder Maas

Es eine slingerende struim door us Limburg,
Deit deens es opvang en afveur,
In de kringlaop van water,
Um rotzooi in kwiet te kènne,
Veur euver te vare en veur de vösje

Te spele en te spettere,
Verleef um euver oet te kieke bie zónsondergank,
Dien probleme haer te brenge es te 't neet mje zuus zitte,
Brunk luuj same en zörg veur sjeiing,
Brunk plezeer en soms verdreet,

Us Maas,
Soms es ein prachtig zilvere sjitterend lint,
En soms es 't stink en ruuk.
Veer make dien water weer zuverder,
Versere dien baenje mit nog meer blome en struuk,

Vaderland Limburg, gebaore oet Moder Maas,
Dich geufs us ein thoes,
Ein plekske op deze aerd,
Wo veer wone en of gebaore zin,
Veer wone d'rbie en soms midded'rin.
Moder Maas is us gegaeve,
Mit water es us laeve.