Verzamelde werken. Deel 3. Proza-gedichten

CXCVIII

Er zijn eenige wezens om mij heen gekomen, die meer op mij gelijken zoo als ik van het zien in eenen spiegel en langs mijn gestalte neêr mij ken, dan dieren en dan boomen mij gelijken.

Die hebben blijkbaar afgesproken mij te omgeven

[p. 107]

met hun kleuren, klanken en bewegingen, en zonder ooit éen oogenblik te haperen, zóó dat mij ontwijfelbaar moest blijken, dat ik in den hemel ben, dat is die plaats, waar alles even heerlijk is, waarvan ik lang geleden dikwijls heb gehoord.