Verzamelde werken. Deel 3. Proza-gedichten

CXCIV

Ja, de lucht is prachtig blaauw.
Ik kan u niet goed zeggen
Waarom hij zóó mooi toch is.
Het is, het is
Om dat hij eigenlijk een groote spiegel is
Waarin het zieltje, waarin het zieltje,
Zoo als dat is in het oogenblaauw
Van een klein meisje, dat u wel gelijkt
En niet ver van u af staat,

[p. 105]

 

Zich bekijkt.

 

Neen, zie niet om,

 

Je kunt haar niet ontwaren,

 

Geen randje van haar kleedje,

 

Geen vlokje van haar blonde haren.

 

Zij is zoo heel dicht bij je

 

En toch zie je haar niet

 

't Is dáárom dat de hemel

 

Er zoo prachtig uitziet.