LXIX
(Zaterdagmiddag 13 November)
Van-ochtend woei het zoo. 't Was heerlijk om te hooren. Met vertrouwen ging ik naar het bosch. Daar zwaaiden en druischten die wilde boomen dan ook boven mij. Een vogel piepte er toch door heen. De zon schoot telkens door de sparren heen. Het was een vroolijke dag. Maar ik schoot pas in een lách om die dolle dorre blâren, die holden over den weg en maakten wijde sprongen, ofschoon zij toch in 't klein net oude wijven waren, die, achter-rok om 't hoofd, vluchten voor buyig weêr.
Auteursrecht onbekend