De briefwisseling tussen Lodewijk van Deyssel en Albert Verwey

239

9 mei 1903

Op deze datum tekende Van Deyssel aan: ‘Scheltema & Holkema (un nombre égal de pages pour l'ennemi et pour moi) et si Hol³²⁴ ne compte pas comme collaborateur d'un de nous deux, alors Boeken³²⁵ non plus, quoique j'ai l'intention de ne pas le faire paraître dans chaque livraison, parce que cela ne serait pas à l'avantage de la Revue.’

324 Buiten Verwey's brief van 13 november 1902, in dit boek afgedrukt als nr. 226, had ook Van Deyssel Hol die maand geschreven. Uit München had Hol op 23 november 1902 gereageerd: ‘Hooggeachte Heer Alberdingk Thijm, Het is zeer verdrietig, wat U me schreef. Juist nu het tijdschrift meer lezers krijgt. Ik hoop dat de zaak nog bijgelegd kan worden. - Ik vind het van geen beteekenis aan wien ik mijn stukken adresseer; en zie daarom ook geen reden dit nu te veranderen. Ik beschouw me niet speciaal als Uw medewerker, noch als die van den heer Verwey; ik ben medewerker aan de Twintigste Eeuw, en moet volgens contract aan dit tijdschrift trouw blijven, ook al mocht er een redactie-verandering plaats hebben. (Wat ik zeer hoop dat niet gebeuren zal). Ik heb door bemiddeling van den heer Verwey een overeenkomst met den uitgever dat hij me elke maand ƒ25.- stuurt, en ik daarvoor een muziek-artikel geef, dat door elkaar genomen 10 blz. beslaat. Van beide zijden moet de overeenkomst drie maanden van te voren worden opgezegd.’

325 Op 7 januari 1903 had Hein Boeken, toen woonachtig 's-Gravelandse Weg 33 te Hilversum, aan Van Deyssel geschreven: ‘Amice, Gaarne zoude ik je eens willen spreken over mijne medewerking aan de Twintigste Eeuw, maar mijn tijd is zeer bezet zoodat ik vrees dat ik nog niet zoo heel spoedig bij je zou kunnen komen. Zoudt je me misschien reeds nu willen antwoorden op deze vraag. Wanneer ik mij verbind tot vaste medewerking en daartoe voortga met mijn in de N. Gids begonnen rubriek “Aant. over K. en H.”, daarbij geef van tijd tot tijd een gedicht, en deze bijdragen completeer tot ± ½ vel met mijne Dante-vertaling, zou daarvoor mij een maandelijksche vergoeding van ƒ30.- kunnen gegeven worden? - Ik woon tegenwoordig te Hilversum alwaar ik leeraar ben in de Oude Talen aan de Brinio school. Met vriendelijke groeten aan je zelf en je vrouw blijf ik t.t. H.J. Boeken.’
Van Deyssel had hier wel oren naar, maar door het overlijden, in 1903, van Boekens eenjarig zoontje Hendrik Jan, en door ernstige depressieve toestanden bij diens moeder, kwam er voorlopig niets van een regelmatige medewerking aan De XXe Eeuw.

[p. 239]

Frank van der Goes (1859-1939). ‘Het is eigenaardig, dat ik met mijn vriend Frank van der Goes b.v. in zoo een geheel andere, aanmerkelijk veelvoudiger, krasser, strakker, sterker relatie was dan met Frank mijn broêr. De omgang met mijn broêr had geen eene der onderscheidene onaangenaamheden van dien met Van der Goes. Hij was goedhartig, lief, meêgaande; hij zei mij nooit iets naars. Van der Goes, daarentegen, was pittig, mij vermanend, mij vernederend; maar dit alles te zamen was zóét-zuur, rinsch, oude Rhijnwijn, jà, te gelijk zoet, prikkelend èn rinsch, zoo als zekere champagnes sec of champagne met een tik(-je Angostura),’ aldus Lodewijk van Deyssel in zijn Gedenkschriften, Zwolle, 1962, p. 336.