De briefwisseling tussen Lodewijk van Deyssel en Albert Verwey

209

[niet verzonden]

Baarn, 7 Januari 1902.

Waarde Verwey

Ik geef u de keus tusschen aftreden als redacteur van ‘de XX Eeuw’ voor 1 Februari a.s. of een moordende polemiek met mij.

De polemiek zal in uw voordeel zijn om dat die u ter sprake zal brengen; maar zij zal, daarentegen, het nadeel hebben, dat elke polemiek voor de deelnemers of alleen-aangevallenen heeft, en, mocht het Tijdschrift er niet aan ten gronde gaan, in elk geval uw medewerkerschap onmogelijk maken. Ik schrijf u dit niet in vertrouwen, ik zoû het

[p. 210]

even goed publiek kunnen doen, want mijn publiek doel zal zijn: uw werk aan te vallen óm uw positie en het misbruik dat gij daarvan, naar mijne meening, gemaakt hebt en nog maken kunt.

Het is het naar mijne meening schaamteloos naar voren dringen van waardeloos werk, alléén op diefstal van anderen gegrond,²⁸⁴ dat mij tot aanval zal nopen, terwijl de waardeloosheid van dat werk, op zich zelf, den strijd niet noodzakelijk zoû maken. - In geval van polemiek, heb ik álles voorzien wat gij van uw kant zult kunnen doen, - ik van mijn kant zal niets sparen.

Met groet

K. Alberdingk Thijm

P.S. Ik sprak van ondergang van het Tijdschrift wijl ik dezen mogelijk acht ook al wordt de polemiek niet in het Tijdschrift gevoerd.

284 Ditmaal was Van Deyssels woede gewekt, naar zich bevroeden laat op geheel onterechte gronden, door Verwey's publicatie, in de januari-aflevering (p. 106) van het sonnet Floris Verster [zie noot 272]. Diezelfde dag nog zette hij zich tot het schrijven van een pastiche op Verwey's gedicht, onder de titel Aan een meisje openbaar gemaakt in De XXe Eeuw, 9e jrg., dl. III, aflev. 8, augustus 1903, p. 227, als het eerste van twee Cacographiën/Voorbeelden van wel regelmatige, maar slechte, wijl niet geïnspireerde dicht-kunst. Het tweede gedicht, Paasch-genoegen, is (zoals eerder aangetoond in mijn proefschrift over De Adriaantjes, a.w., p. 107-109) een pastiche op Verwey's gedicht Pinksterheil [zie noot 204]. Ook vóór augustus 1903 had Van Deyssel reeds een drietal gedichten gepubliceerd met geen andere bedoeling dan daarmee Verwey op grievende wijze te bejegenen, te weten in De XXe Eeuw, 9e jrg., dl. I, aflev. 2, februari 1903, p. 193: Tamboer-majoor, aldaar gedagtekend 1902; in idem, aflev. 3, maart 1903, p. 367: Valsche clown; in idem, 9e jrg., dl. II, aflev. 4, april 1903, p. 55: Papegaai.