De briefwisseling tussen Lodewijk van Deyssel en Albert Verwey

66

Baarn 18 Januarie 1899.

Amice,

Je hebt mij een groot verdriet gedaan. Wij zullen, als je 't goed vindt, niet veel inkt voor verklaringen hieromtrent gebruiken. Jij weet alles wat ik zeggen wil zoo als ik weet alles wat je zoudt kunnen andwoorden.

Dit éene alleen wil ik even nadrukkelijk aanstippen.

Ik heb er niets tegen dat je in het Tijdschrift, waarin wij beiden de zelfde rechten hebben, rond-uit je meening over mijn werk zegt.

Ook heb ik er niets tegen dat je, in proza of verzen, jouw levensbeschouwing met de mijne doet botsen, waar die tegen over elkaâr mochten staan.

Ik zoû zelfs mij tegen de plaatsing der vijf sonnetten, die nu de laatste zijn van je reeks in de Januarie-aflevering, niet verzet hebben.

[p. 103]

Maar je hebt er groot gewicht aan gehecht, dat deze tegen mijn nieuwe werk - waarover ik mij, in vertrouwelijk gesprek, zoo verheugd aan je had getoond - gerichte sonnetten juist te gelijker tijd met dat werk, in de zelfde aflevering, zouden verschijnen.

Dááraan heb je zooveel gewicht gehecht, dat je de gedichten, die je voor deze aflevering gereed had, hebt teruggenomen en er de op het laatste oogenblik tegen mijn werk gemaakte nieuwe voor in de plaats heb gezet.

Alléén híermeê heb je mij zoo groot verdriet gedaan.

Want welke beweegreden deed je zoo zeer begeeren de tegen mij gerichte sonnetten juist te gelijk, in de zelfde aflevering, te zien verschijnen?... Denk dáar eens over na, waarde vriend. -

Wat ik je nu verzoek, is: mij enkele maanden ook buiten brief-verkeer met je te mogen houden, om mijn verdriet te laten uitslijten. -

Dat ik geen lust heb voorloopig iets te plaatsen in het Tijdschrift, waar mijn werk aldus ontfangen wordt, zul je wel begrijpen.

Met groet

t.t.

Karel Alb. Thijm.