De briefwisseling tussen Lodewijk van Deyssel en Albert Verwey

[p. 70]

55

Noordwijk/Zee

17 Decr. 98

Amice, Hierbij een brief dien ik verzuimde je Woensdag 11. voor te leggen.¹²² Wees zoo goed eens te overwegen wat je van het voorstel denkt, of het de moeite waard zou zijn er gebruik van te maken, - en in welken vorm?

Van der Goes annonceerde een stuk over Pensioenregeling, 24 blz, tegen vandaag of morgen. - Stuur de proef van je bijdrage, zoo mogelijk, gauw terug, - dan opent ze de afl.

Hartelijke groeten. Je bent nu Die die Caesar overwonnen heeft. 't Ga je wel.

Albert.V.

Cato, Kitty was zeer ingenomen met den lepel.¹²³

122 Het betrof een brief, door C. Snabilié op 29 november 1898 vanuit Parijs, 10 rue Lamarck, verzonden: ‘Wel Edele Heeren, De heer Ad. van Bever, lid en secretaris der redactie van den Mercure de France deed mij dezer [dagen] het voorstel saam te werken voor een hollandsche revue die periodiek bijdragen van ons over de nieuwste en belangrijkste gebeurtenissen op fransch litterair gebied zou willen plaatsen. Dat voorstel lachte mij toe en ik breng het u over.
De samenwerking van den heer van Bever (franschman ondanks zijn hollandschen naam) en mij zou zijn in dien zin dat hij le fond, ik la forme aan de bijdragen gaf. Hij zou in zeker opzicht de ziel, ik het lichaam leveren, doordat hij in zijn qualiteit van jong letterkundige die bij uitnemendheid op de hoogte is van hetgeen er merkwaardigs te vermelden is, en geheel dans le mouvement, tot taak neemt de feiten met hunne appreciatie, in het fransch en van een fransch standpunt gezien, te verzamelen, terwijl ik ze in een hollandsch kleed zal steken, dikwijls weinig anders doende dan vertalen en ... toelichten. Staat u zulk een medewerking aan uw Tweemaandelijksch tijdschrift aan? Van Bevers litteraire positie behoeft geen toelichting, dunkt mij. Te behooren tot de redactie van den Mercure de France is al een deugdelijke recommandatie. En wat mij betreft, het moge voldoende zijn te verwijzen naar mijn medewerking aan Elsevier, Nederland en Weekblad de Amsterdammer (waarin ik meestal onder het pseudoniem Bulée, soms met een S. teekenend, bijdragen van hier uit leverde en voortga te leveren) om u te doen oordeelen over de wijze waarop ik mijn taak denk te vervullen. Het zal mij aangenaam zijn uw antwoord te mogen ontvangen.’

123 Deze lepel, die deel uitmaakte van het in 1894, na de dood van zijn moeder, in Van Deyssels bezit gekomen familiezilver, had Verwey op 14 december meegekregen als een geschenk aan zijn echtgenote.