De briefwisseling tussen Lodewijk van Deyssel en Albert Verwey

201

[poststempel

Noordwijk aan Zee,

30 December 1896]

Amice,

Mijn dank voor je brief breng ik je Zondag⁵⁹⁷ mondeling. Ik kom met dien trein over éénen en blijf's nachts in Baarn. Laat ik het genoegen hebben jullie in géen geval tot last te zijn en dus te slapen in een hotel. Alleen in geval van niet gelegen komen verzoek ik bericht. Tot ziens

Alb. V.

597 Zondag, 3 januari 1897. In de loop van 4 januari keerde Verwey weer huiswaarts. Dinsdagmorgen 5 januari ging Van Deyssel na het ontbijt zitten lezen in Novalis, ‘daarbij een sigaartje rookende (hiertoe opgewekt door de verbeeldings-voorstelling: hoe prettig ik Verwey den vorigen dag juist zóo had zien zitten). Toen slaap gekregen, gaan zitten slapen, daarná weêr rooken-en-lezen, tot aan de koffie (12u.30).’ Zondag 3 januari had Verwey Van Deyssel voorgelezen uit zijn vertaling van The English Mail-Coach (1849), door Thomas de Quincey (zie noot 607), naar aanleiding waarvan Van Deyssel op 3 maart 1897 zou aantekenen: ‘Het gevoel van herkenning, van: dat ik wel wist dat dat zoo was, dat ik heb bij het hooren van mij onbekend literatuur-werk, - zoo als b.v. toen Verwey van De Quincey voorlas - dit gevoel, deel uitmakende van de al-gemeene instinktieve of intuïtieve kennis, en waarvan de afkeer van studie en lektuur ook een tak is, - dit gevoel, zeg ik, staat in een, zij 't zeer verwijderd, verband, met de okkulte of profetische kennis.’