De briefwisseling tussen Lodewijk van Deyssel en Albert Verwey

[p. 121]

Rouwbrief van Anna Maria Verwey, geboren Hardenberg

[p. 122]

71

Rozengracht 57

Amsterdam 29 Octr. '89

Amice,

De bedoeling van mijn briefje was juist het adres uittevinden, waarheen ik je mijn bundel kon toesturen. Na dien veldontdekker komt deze voorhoede. En het lichaam van het leger is het boek dat ik vanmiddag voor je ga inpakken.¹⁷⁸ Het heeft een achterhoede van maar weinig versjes, die je met de wapenen van hun nog-door-jou-niet-gelezenheid zouden kunnen overrompelen. Overigens ben je met hun manoeuvres even bekend als ik zelf.

Je begrijpt dat ik je zwijgen niet hoefde te verontschuldigen. Bovendien zou je brief den meest geharnasten toorn ontwapend hebben. Intusschen hoop ik dat je me niet kwalijk neemt dat ik zooeven Karl Bleibtreu: Cromwell bei Marstonmoor, Ein Schlachtbild, gelezen heb, en daardoor niet anders kan schrijven dan in taktische en militaire termen.

Eline Vere. Ja, ik heb hier sinds een paar jaar een boek staan: Hans Jordaens: Uit lang vervlogen tijden. Indertijd heb ik daar tranen met tuiten bij gehuild; ik kan er nog niet van scheiden; en is zoó'n prul. Maar jij bent ik niet en ik ben nu eenmaal van kind af het alleraandoenlijkst voor slechte hollandsche romans, spektakelstukken en huilerige operaas geweest.

Een aandoenlijk iemand is juffrouw Swarth, die me daar ook al weer een bundel stuurt. De vorige keer waren het Sneeuwvlokken in een wit, nu zijn het Rouwviolen¹⁷⁹ in een zwart kaftje. Alleraandoenlijkst, maar vervelend. Ik wou dat ze trouwde, dan kwam er variatie, en de speulman op 't dak.

Dat je je luxe-bourg in Luxembourg niet meer bewoont zal me, hoop ik, aanleiding zijn je eens thuis te zien. Wel zijn mijn Antwerpensche vrienden niet meer Antwerpensch; maar de weg naar Bergen-op-Zoom heeft die aantrekking op 't oogenblik niet noodig.

Je hoorde misschien al dat ik mijn redacteurschap heb neergelegd. Met Kloos ging het niet en ook hoor ik niet meer in een kringetje. Ik ben nu vrij; maar blijf eigenaar en medewerker.¹⁸⁰

Zaterdag overleed mijn grootmoeder,¹⁸¹ de moeder van mijn vader,¹⁸² en, eigenlijk, de Stammoeder van het Verwey-geslacht dat nu in opkomst is. Ik schrijf het op, omdat ik er telkens aan denk en het niet onbelangrijker vind dan al het andere.

Ik hoop veel moois van je nieuwe arbeidzaamheid.

178 Albert Verwey, Verzamelde Gedichten, in 1889 verschenen te Amsterdam bij W. Versluys. De eigenhandige opdracht: ‘Aan Karel Alberdingk Thijm’ was gedateerd Amsterdam, 21 October 1889.

179 Deze in 1889 te Amsterdam bij P.N. van Kampen & Zoon verschenen bundel van Hélène Swarth werd door Van Deyssel onder de letters A.J., besproken in het weekblad De Amsterdammer van 23 maart 1890. Deze bespreking werd voor de eerste maal herdrukt in De scheldkritieken, p. 314-316.

180 Over Verwey's neerleggen van zijn redacteurschap, zie Gesch. Nieuwe Gids, p. 235-239.

181 Anna Maria Hardenberg, gehuwd met Christoffel Verwey (1813-1896).

182 Jan Verwey (1838-1878).

[p. 123]

Wees zoo goed mijn beleefde groeten aan je vrouw over te brengen en geloof me dezelfde.

Albert Verwey