De scheldkritieken

[p. 154]

Haar zuster ⁶⁸

[Tooneelspel in vier bedrijven, door Marcellus Emants. Cremer & Co., 's-Gravenhage, 1890.]

Wij komen nu allengs weêr tot betere letterkunde, maar het tooneelspel van den verdienstelijken schrijver Emants is toch niet veel bizonders. Het is goed als een toer van tooneelschrijf-gymnastiek, de sport van het in elkaár-zetten is er handig in beöefend; ook geeft de schrijver natuurlijk de omgangsgesprekken en -manieren van wèl-opgevoedde menschen beter, dan de kommenijsbaasjes, die onze andere tooneelschrijvers zijn, dat doen; alleen meen ik dat men in den volzin van Henriëtte, blz. 77, ‘goede manieren’ zal moeten lezen in plaats van het burgerlijke ‘fijne manieren’. Overigens is het stukje onbeduidend, zonder zweem van verrassende hartstocht-woorden, zonder de kleinste nieuwigheid in het manoeuvreeren der zielebewegingen, met zeer flauwe motieven van: laster, een vriend die na een lange reis terugkomt, diens oogenblikkelijke liefdesdeklaratie, zijn opoffring, verwonding in het duël, enz., enz. Dit stukje behoort nog geheel tot het genre Dumas-Sardou-Augier, en is nog niet éens zoover als de Russen-Denen-Noren-Zweden.