't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens
(1644)–Jan Jansz. Deutel–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Lief uytverkoren, Lief triumphant, &c.O Ionckheydt groene,
Bloeyende Ieught,
In dit saysoene,
Schickt u tot deught,
| |
[pagina 345]
| |
Wilt u begheven, tot sedigheyt,
Alle u leven // daer toe bereydt,
Met sout doch menght
Wat ghy voortbrenght,
Spreeckt ofte singht // alsoo ons Paulus seydt.
2 Laet u doch raden, o Iongheydt fier
Teder van bladen soet van manier,
Wilt u doch keeren, van 's werelts vreught,
Vreest doch den Heere // terwijl ghy meught,
Want siet die doodt, spaert kleyn noch groot,
Hoe jongh, hoe oudt, 't wordt al tot hem geveught.
3 Exempelaren van Israel
Machmen verklaren // want sy rebel,
Sy zijn ghestorven groot ende smal,
En zijn bedorven, door haer sonden al,
Hier doch op acht // dagh ende nacht,
Want des Doodts macht,
V oock niet sparen sal.
4 En wilt niet treden // om wat nieus te sien,
Als Dyna deden // ten ouden tien
Als sy aenschoude, des Landes Heer,
Quam sy in rouwe, en swaer verseer,
Haer schoonheydt jent // heeft hy gheschent,
V hier van went // ghy jonghe dochters teer.
5 Maer wilt aenschouwen,
Het vroom ghemoet
Vande ghetrouwe // dochter Iephta soet,
Die gingh versmaden // al 'swereldts eer,
En liet verbraden, haer lichaem teer
| |
[pagina 346]
| |
Op den Outaer // van haren Vaer
Spieghelt u klaer // en houdt dit voor een leer.
6 Dit differenti, wilt doch aensien,
En maeckt doch menti // al van des twien
Hoe d'een bedorven // ende beschaemt,
D'ander ghestorven // heel ghehoorsaemt,
Dus wilt doch fijn // de ouders dijn
Ghehoorsaem zijn // sedich en bequaem.
7 Op dat ghy princelijcke Dochters fijn,
Mocht mede van de wijse Maeghden zijn,
Die metten Heere, werdt ingheleyt,
Want tot d' oneere // sal worden gheseyt,
Dit droevigh Liedt // ick ken u niet,
Gaet in 't verdriet // day voor u is bereydt.
8 Daer sal gheschieden // soo groot dangier,
Nae Schrifts bedieden // in 't Helsche vyer,
Wringhen der handen // druck ende pijn,
Knerssen der tanden // t'eeuwighen tijn,
Hierom o jeught // schickt u tot deught,
Op dat ghy meught // hier van bevrijdet zijn,
9 En dan meught hooren, het soet gheluyt,
Mijn uytvercooren // mijn lieve Bruydt,
Wilt tot my treden, ontfanght de kroon,
En gaet in vreden // in 's Hemels troon,
Blincken hoort mijn // als der Sonnen schijn,
Dat sal dan zijn // der uytvercoren loon.
10 Dus wilt vercieren, u Lampen subijt,
Met goe manieren // waer dat ghy zijt,
Laet u licht rijsen, wilt liefde schoon
| |
[pagina 347]
| |
Altijdt bewijsen, soo sal Godts Soon,
V blijde ontfaen // en voor u staen,
En dienen saen // al in zijn Vaders Throon.
11 Oorlof hier mede, o Ieught eerbaer,
Godts eeuwighe vrede wensch ick u klaer,
Dat by ons blijve // tot 't ende goet
En ons verstijve // in een vroom ghemoet,
En nae desen tijt, te zijn verblijdt,
Wensch ick met vlijt // de Ieught tot eenen groet.
|
|