't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens
(1644)–Jan Jansz. Deutel–
AuteursrechtvrijNae de wijse: Roosken inde May.O Godt, ghy woont daer boven in 't licht,
En u aenghesicht
En heeft noyt mensche hier moghen aensien,
Maer u wercken ghetuyghen
V heerlijckheydt, daer alle knien
Vooren buyghen.
Hoe hooghe wy u prijsen, o Heer,
Ghy zijt noch al meer,
Na u schoon lieflijck aenschijn klaer
Hebben alle Propheten
Verlanght, en hebben haer selver daer
Door vergheten.
Abraham, Isaac, en Iacob me,
| |
[pagina 342]
| |
Op u eeuwighe ste
Met verlanghen siend', hier op 't Aerdtrijck
Woonend 'in hutten, ghinghen,
Seer licht te vreden, henen, ghelijck
Vreemdelinghen.
Moyses verkoos u versmaetheyts last,
En hy hieldt hem soo vast
Aen u, dien hy doch niet en sagh
Dan door gheloovigh poogen,
Al had hy ghesien u nacht en dagh
Aen met ooghen.
Ick weet dat mijn Verlosser leeft,
Iob ghesproocken heeft,
Ick sal met dese mijn ooghen vry
Godt mijnen Heer aenschouwen,
Hy bleef in alle zijn lijden by
Dit betrouwen.
Davids ziele na u krijsschende, wert
Ghelijck eenen Hert,
V wonderlijck schoon aenschijn doch
Hy soo vyerigh begheerde,
Hy en vraeghde nae den Hemel noch
Nae de eerde.
Och met wat troost oock Symeon sanck
Heer, ist uwen danck,
Laet nu in vreden gaen uwen knecht,
Want met een welbehaghen
Mijn ooghen den Salighmaker recht
Nu aensaghen.
| |
[pagina 343]
| |
D 'Apostels verlieten, al haer gheree,
Schip en Net inde Zee,
Om u te volghen o Heere soet,
Met een vyerigh verlanghen,
Ontsteken in uwer liefden gloet,
En bevanghen.
Wilt ghy oock scheyden als dese van my,
Alsoo vraeghdet ghy,
O Heere, waer souden wy henen gaen,
Waer souden wy gaen dolen,
Op sulcken voet sprack Petrus saen
Onverholen.
By Phariseen noch Saduceen
En willen wy treen,
In u is doch de waerheyt alleen,
V woorden zijn onlieghlijck,
Maer werelt en menschen in 't ghemeen,
Sijn bedrieghlijck.
Ghy hebt de woorden des levens ghesont,
In uwen mondt
Is gheen bedrogh noch lichten klap,
O levenden Godts Sone
Christe wy zijn u gheselschap
Nu ghewoone.
Het soude ons doch nu vallen seer vremt,
Met dat onghetemt
Verkeerde gheslachte te loopen meer,
En u by zijn te derven,
Wy willen met u leven, o Heer,
| |
[pagina 344]
| |
Ende sterven.
Maer Paulus dijn uytverkoren vat,
Wat een vyer en wat
Een liefde in hem gheweest oock is
Als wy maer overlegghen,
Dat hy dat woordt, ick ben ghewis,
Dorste segghen.
Dat doodt, noch leven, noch Enghelen, siet,
Noch Vorstendom niet,
Ghewelt, wat is, of worden kan,
Hooght', diept', oft craeture,
Ons sal moghen ghescheyden van
Die liefde pure.
Van de liefde Godts die daer is nu
In Christo Iesu,
O Heer ons uwen ghenade doet,
Dat oock soo vast mach blijcken,
V liefd' oprecht in ons ghemoedt,
Sonder wijcken.
Een is noodigh. |
|