't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens

[Och Werelt, ghy singht, speelt ende lacht]

Na de wijse: Aenhoort geklagh, o bloeyende Ieught.

OCh Werelt, ghy singht, speelt ende lacht,
Maer ghy soudt weenen dagh ende nacht,
Dat ghy den graet // Daet ghy in staet,
Wel overdacht.

'Tlicht des levens was gheopenbaert,

[p. 340]

 

Maer liever ghy in duysterheydt waert:

 

Want ghy altoos, met wercken boos,

 

Volght uwen aerdt.

 

Dit is de verdoemenisse; want

 

Daer was geleert in het gantsche landt

 

Gods wille kleaer // maer ghy leeft naer

 

Vws vleeschs verstandt.

 

Christus de Heere, 't onnoosel Lam,

 

Die hier om u verlossinghe quam,

 

V Overheydt // met onbescheydt,

 

Hem 't leven nam.

 

Godts goetheydt noch u tot boete lockt,

 

Maer u herte blijft altijdt verstockt,

 

Godts tooren seer // Ghy meer en meer,

 

Op u berockt.

 

Ghy roemt wel vele van Christum, maer

 

Ghy en kent noch hem, noch sijnen Vaer,

 

Daerom benijdt // ghy, en bestrijdt

 

Sijn kleyne schaer.

 

Noch meent ghy minghen onder een

 

V Rijck met 't sijne, maer lacy neen

 

Duyster en licht // Heeft, hoe ment sticht,

 

Ghemeynschap gheen.

 

'T gheloove costelijck sonderlingh,

 

Dat en is niet yeghelijcks dingh,

 

Want men siet heel, Het teghendeel,

 

In 's wereldts ringh.

 

Och menschen al, keert u ter boet,

 

En blijft niet quaedt, al is Godt goedt,

[p. 341]

 

Neemt gheen verdragh // Om vlien den dagh

 

Sijns toorens gloet.

 

Want daer sal komen over de qua

 

Droefheydt, anghst, toorn en ongena,

 

Noyt druck soo groot // Noyt swaerder noot

 

Noyt meerder scha.

 

Yeghelijck siet toe, niet te slane mis,

 

Noch oock te loopen op 't onghewis,

 

Maer dat ghy elck // Een treffet, welck

 

Meest noodigh is.

  Een is noodigh