't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens

[O Soete jeughde, hoe haest zijt ghy]

Na de wijse: Lief uytverkoren lief triumphant.

O Soete jeughde, hoe haest zijt ghy,
Met u gheneughde, ontloopen my,
O mijn speelinne, waer is den tijdt,
Die wy met minne, nu al zijn quijt,
'Tis al versmacht,
Dient bet bedacht,
Eer ons met klacht,
Toekoom eeuwigh ghekrijt.
2 Waer is ghebleven, 't jeughdelijck spel,
Waer is het leven, hoe wilt rebel,
Dat sy oock waren, in ons tournoy,
Sy sijn meest varen, daer heen als hoy,
Dat kort opgaet,
En haest neerslaet,
Als een bloems daet,

[p. 348]

 

Die seer lieflijck en moy.

 

3 Toont in zijn bloeyen, een rijp met kracht

 

Kan hem afsnoeyen, in eender nacht,

 

Sijn schoone kleure, sietmen gheen meer,

 

Den tijdt vlieght deure, daer leydt sijn eer,

 

Die men niet vindt,

 

Hoe seer bemindt,

 

En wel ghesint,

 

Hy leefd' na 't vleesch begheer.

 

4 Als ick usere, den tijdt voorheen,

 

Ick weet voorwere, niet hoe met een

 

Al ons wel leven, soo is vergaen.

 

Wat ist verheven, op 's wereldts baen?

 

Een struyck een stomp,

 

Een roock, een domp,

 

'Tis al te plomp,

 

Soo te leven voortaen.

 

5 Daer is niet g'wonnen, met al mijn tijt,

 

Dan d'handt vol sonnen, wat is jolijt

 

Een schilderacy, die lieflijck toont,

 

Een korte spacy, die bitter loont,

 

Een schadu, een schijn,

 

In 't aensien wijn,

 

Onder fenijn,

 

Dus de werelt ons kroont.

 

9 Adieu wellusten, verhult vermomt,

 

Met u onrusten, vermot, verkromt,

 

Eer my toekomen, over den hals,

 

V deel met schromen, dien ick u vals,

[p. 349]

 

'Tis beter weerkeert,

 

Dan heel onteert,

 

V loon onweert,

 

Is bitter ghelijck als.

  Na beter.