't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens
(1644)–Jan Jansz. Deutel–
AuteursrechtvrijWijse: 72.MEn looft u, Heer, met stemmen reyne,
Tot Zyon openbaer,
De beloofde gaven ghemeyne,
Betaeltmen u oock daer
End' dewijl dat ghy daer wilt hooren,
'Tghebedt uwes volcks goedt,
Soo sullen daer u uytvercoren,
V vallen Heer te voet.
2 Al mijn misdaden en mijn sonden,
Waren seer groot en swaer:
Maer u goetheyt niet om doorgronden
Vergaf die al voorwaer.
Wel hem dien ghy hebt uytghelesen,
Dat hy by u zy, Heer,
Die oock altijdt by u mach wesen,
Sonder te scheyden meer.
3 Wy sullen met d'heerlijckheyt schoone
Uwes huys versaet zijn:
'Trijckdom, Heer, van 'thuys uwer woone,
Sal ons wel voeden fijn.
Ghy die na u goetheyt verheven,
Ons beschermt end' bewaert,
Sult ons een goedt antwoorde gheven,
| |
[pagina 39]
| |
Na u cracht seer vermaert.
4 'Tgheheel Aertrijck aen u, Heer, hanghet,
Met een vertrouwen reyn:
Al die dat groote Meyr omvanghet,
Staen vast op u alleyn.
Ghy maeckt door u schrick'lijcke crachten,
Seer vast de berghen groot,
Van sterckheydt en van groote machten,
Zijt ghy, O Heer, niet bloot.
5 Ghy cont oock dat brullen haest stillen
Des Meyrs alst is beweeght.
De Menschen oock de woeden willen,
Ghy haest te stillen pleeght.
Als de volckeren wel bemercken,
Die omher zijn, o Heer,
Dees groote wonderlijcke wercken,
Sy zijn verwondert seer.
Pause.
6 Heer, van den Oosten tot den Westen,
Na u goedtheyt en woordt,
Laet ghy voortcomen ons ten besten,
Allerley blijschap voort.
Soo haest als droogh is ons Aertrijcke,
Ghy besoeckt dat voorwaer,
Met dauw' en reghen desgelijcke
Maeckt ghy 't rijck en vruchtbaer.
7 'Twater springend' uyt de fonteynen,
Maeckt dat Aertrijcke goet,
Tot tarw' en ander vruchten reyne,
| |
[pagina 40]
| |
In grooten overvloet.
De gheploechde voren bequame,
Watert ghy tsijner tijdt.
Ghy breeckt d'Aertrijck, en zijn vrucht t'same,
Ghy seer ghebenebijdt.
8 Ghy verciert dat Iaer overvloedigh,
Met u goederen schoon,
En laet 'tvette reghenen goedigh,
Boven uyt uwen Throon.
De hutten selfs inde woestijne,
Zijn vol vruchten met een,
De bergen seer vruchtbaer van wijne,
Staen lustigh groot en cleen.
9 Dan sietmen in beemden en weyden,
'Tvee in groot ghetal gaen,
'Tvelt, van den berghen afgescheyden,
Siet men vol coorne staen.
Alsoo schijnt dat aertrijck t'ontspringhen.
En te verblijden seer,
Dies moeten wy Iuychen en singen,
In u van herten Heer.
|
|