XI. Brief van Adriaen Dircxsen aan zijn ouders,
1 mei 1610.
Eerwaerdige seer beminde vader ende moeder, ick laet u weten als dat ick noch cloock ende gesont ben, Godt heb lof, als ick verhope dat het met U.L. alsoo mede is. Ende ick laet U.L. weten als dat wij in vijftien dagen overgeselyt [sic] sijn, ende hebben in groote perykel geweest, alsoo dat wij niet en dochten dat daer niemant of meende te comen. Want wij mosten onse fockemast over boort houwen ontrent dertich mijlen buyten de Suytcaep, want sij wou onder deur het schip henen, soodat wij blij waren dat wij se quijt waren. Ende quamen alsoo sonder fockemast te Sinte Luykas in, ende daer incomende, soo hebben de besoeckers aen boort gecomen, ende hebben terstont mijn cist opengedaen, ende hebben daerin gevonden een salmboockje, ende dat wouden sij daeruuyt nemen, ende ick hebber wat tegens gesegt, ende sij hebben mijn terstont genomen ende wel vast gebonden, ende hebben ons alsoo in het gevangenhuys geworpen, ende sij hebben al nae Syvylge toe geschreven, dat wat dat sij ons leeren soude, ofte dat sij ons doen souden.
Soo en weten wij niet wat dat sij ons leeren sullen, of sij ons op de geleyen setten sullen, of dat sij ons hange sullen, of dat sij ons in het heylich huysge setten sullen, of niet. Maer ick sorch dat het quaet genoech licke sal, maer wij mogen ten besten hoopen, want het quaet genoech licke sal.
Auteursrechtelijk beschermd