Lusthof des gemoets
(1732)–Alle Dercks–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Een goedt nieuw Liedt dat is bedagt.WIens zielen oog geen Schepper ziet,
Sal niet dan scheps'len minnen.
En al waer 't aerdsch voor 't herte schiet,
Daer kan niet hemelsch binnen.
2. De liefde Godts, wil nevens haer,
| |
[pagina 251]
| |
Geen ander liefde lijden.
Waer die sal komen woonen, daer
Moet eerst al 't aardsch ter zijden.
3. Die grove stoff' heeft niet gemeens
Met 's Hemels eed'le vuuren.
En twee by een, zo gantsch oneens,
En konnen nimmer duuren.
4. Wel! sal dan God, soo lief, soo soet,
Soo tot ons heil genegen,
Ons hert bewoonen! wel! soo moet
Men 't van zijn vuylheydt leegen.
5. Dien Godt soo ongelijcken aerdt
Moet weg, eer 's Hemels straelen
Een kracht, die 't herte wederbaerd,
Ter zielen in doen daelen.
6 Maer als 't nu wel geruymt is van
Zijn hinderniss', en veerdigh
Op 's Heeren stemme wacht, ziet dan
Soo maeckt hy 't zijnder weerdigh.
7. En 't word te met soo Hemel-waerts
Getrocken, dat zijn lusten
De walge krijgen van all' 't aerds,
En daer in nooyt en rusten.
8. Een mensch, die Godt erkend, alleen
Voor 't waere goed der menschen:
Versaeckt dit al; en zich met een:
Want die vervuld zijn wenschen.
9. Of hy dan noch veel aerds besat,
De kracht van 't recht gelooven
Aen God en 't Hemels erf, zal dat
Zijn luister doen verdooven.
10. Dus wijck dan nu, gy Godts geschep,
Voor 't Alvolmaeckste wesen:
Gy doet my maer belet; en 'k hebb'
Mijn lust in 't heyl na desen.
Pause.
11. Gods liefde, die onwanckel staet,
| |
[pagina 252]
| |
Daer durv' ik op vertrouwen:
Maer d' uwe, die als roock vergaet,
En is niet op te bouwen.
13. Wat zijt gy Heere rijk en mild!
Wel! wie kan 't recht bedencken,
Waer mede Gy, voor eeuwig, wild
Uw' lief getal beschenken.
13. Mijn Godt! ach! laet mijn herte nu
Voor altijd zijn verbonden
Aen uwe min: want 'k hebb' als u,
Nooyt zulk een vriend gevonden.
14. Wat buyten u is, dat verveeld
My gantsch. Dus laet my leeven,
Alleen maar, om my onverdeeld,
In uwen dienst te geeven.
15. Maeck dat ick, Heere, boven Dy
Niets minne, van 't geschaepen.
Op dat ik daer, te dwaez'lijck my
Niet aen en mogt vergaepen.
16. Ach Iesus! Hemels Bruydegom,
In eeuwigheyd te looven,
Dael in mijn herte neder; kom!
En voerd mijn geest na boven.
17. Ach! weckt hem, treckt hem, helpt hem van
En uit dit aerdsch ontwerren.
Ach! pord hem, gord hem vleug'len a'n,
Soo vliegt hy door de sterren.
|
|