Lusthof des gemoets

[O Heere der Heyrscharen]

Op de wijse: De Winter is vergangen.

O Heere der Heyrscharen,
Wy bidden u, verhoort
't Gebedt van u Dienaren,
Die vreesen voor u woort,
Wy komen met gebeden
Voor u Heyligen Throon,
Hoort ons na u goetheden,
Door Christum uwen Soon:
2. Ons sonden doen ons schromen,
O! Heer, soo 't wel behoort
By u om hulp te komen:
Want wy sien in u Woort
Dat u vyer-vlammend' oogen,
Soo reyn sijn, dat sy 't quaedt
En 't boos niet lijden mogen,
Och! hoort ons uyt genaed'.
3. Heer gy hebt ons voor desen
Vaderlijck gekastijdt,
U Roede ons anwesen,
Doch weer goedigh gevrijdt
Van schandelijcke Beesten,
Van diert en honger groot,
Van hooge-vloets Tempeesten,

[p. 169]

 

Verlost uyt Oorloghs-noodt.

 

4. Maer lacs! in 's menschen leven

 

Men luttel beet'ringh merckt.

 

U Woordt veel niet om geven,

 

U straf weynigh vrucht werckt,

 

Het aerdtsch dat schijnt veel boven

 

't Hemelsch werden betracht,

 

Men vergeet u te loven,

 

U Eer werdt kleyn geacht.

 

5. Nu komt uw' handt ons raken

 

En port ons weer tot boet,

 

Tot u och! Heer wy naken

 

Met een benauwt gemoet,

 

Och! Heer wilt ons ontfermen,

 

Och! Heer genadigh zijt,

 

Och hoort ons droevigh kermen,

 

Heer, schelt ons sonden quijt.

 

6. Ons misdaden zijn veele,

 

Heer, en ons sonden groot,

 

Wy willen 't niet verhelen,

 

Want 't is u naeckt en bloot

 

Wy bekennen ons sonden,

 

Och! gaet niet in 't gericht

 

Met ons, want wy en konden,

 

Niet staen voor u aensicht.

 

7. Ach! Heere wilt aflaten,

 

Straft ons niet na verdienst,

 

Kastijdt ons doch met mate,

 

Helpt ons op 't onversienst,

 

Ach! Heere weest genadigh,

 

Och! Heere Heere hoort,

 

Heelt ons, gy zijt weldadigh,

 

U gunst duirt voort en voort.

 

8. Heer wilt u hulp ons senden,

 

Blijft ons by in der noot,

 

Troost ons in all' ellenden,

 

Door u genade groot,

[p. 170]

 

Op dat uyt mondt, en herte

 

U toevloey danck, en lof,

 

Als gy verlost uyt smerte

 

Gy ons geeft lovens stof.