Lusthof des gemoets
(1732)–Alle Dercks–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Om 't levent hier na te erven weer.OCh Broeders, weest doch niet bedroeft,
Gy die 't hier moet besuiren,
In de Werelt is ons druck belooft,
Maer 't en sal niet eeuwigh duiren,
Een weynigh tijdts duirt ons ellendt,
Maer d' eeuwige vreugde neemt geen endt,
Och Broeders en Susters weest dit bekendt.
2. 't Lijden deser Werelt is kleyn,
Doen Paulus woorden blijcken,
Hy acht' het by die vreughde reyn
Niet weerdigk te gelijcken,
Och Broeders wilt hier acht op slaen,
Ontsiet u niet den nauwen wegh te gaen,
Die leyt tot den leven, als wy verstaen.
3. Den ruymen leyt ter verdoemenis,
't Welck Christus niet verheelde,
Die vreugt die hier ter Werelt is,
Het is een kleyne weelde,
Of wy hadden getriumpheert,
Of dat wy worden gepersequeert
Wat is het, als het is gepasseert?
4. Als wy dan in de glorie zijn,
Die daer is sonder ende,
Niet sal ons letten druck of pijn,
Noch de voorleden ellende:
Saligh zijt gy, die hier nu schreyt,
En dorstet na de gerechtigheydt,
Want gy sult lachen, soo Christus seyt.
| |
[pagina 154]
| |
5. Gedenckt wat daer geschreven staet,
Hier mede wilt u stillen,
Soo wie (spreeckt Christus) om my verlaet,
Of om 's Euangelijs wille,
Huys, Hof, Acker, hebt goede moet,
Gy sult 't hondert-vout weer ontfangen goet,
En namaels 't eeuwige leven soet.
6. Het is al tijdtlijck wat hier blijckt,
Dat men nu siet met oogen,
O Christ'nen, daer niet op en kijckt:
Maer wilt u laten genoegen,
Als Godt voedtsel en decksel geeft:
Want niemandt van ons daer af en leeft,
Van dat hy hier overvloedigh heeft.
7. Waer dat wy zijn in 't aerdtsche dal,
In Steden of in Dorpen,
Soecken wy 't Rijcke Godts voor al,
Soo wil hy noodtdrust toeworpen;
Sijn woorden faelgeeren nimmermeer,
Och vrienden blijft by Christus leer,
Werpt u betrouwen niet van den Heer.
Pause.
8. De Heere heeft alsulcken treck,
Tot alle die hem vreesen,
Dat sy en hebben geen gebreck,
Aen eenigh goedt, soo wy lesen,
Arbeydt met u handen als 't behoort,
Beveelt den Heere de sorge voort,
Hy sorgt voor u, gelooft het woort.
9. Troost u met Christus woorden schoon,
'K en laet u (sprack hy) geen Wesen;
En vreest haer niet die 't lichaem doon:
Weest wel gerust in desen;
In Godts handen u altijdt stelt,
Want hy heeft onse hayren getelt,
Sijn macht is boven Babels gewelt.
10. D' vrome sielen zijn in Godts hant
| |
[pagina 155]
| |
En laet u niet vervoeren,
De pijn des doodts, nae mijn verstandt,
En salse niet aenroeren:
Godes volck wordt vast uytgeroot,
Gekastijdt, en nochtans niet gedoot,
Soo Paulus seyt, wy lesen 't bloot.
11. Of wy al leefden na den vleys,
Wandelden nae ons' lusten,
So mosten wy sterven, smaeckt dit een reys;
Nu hoopten wy te rusten,
Want door 't geloov' rechtveerdigt zijn
Der zond gestorven verstaet wel mijn,
Begraven door dat Doopsel fijn.
12. Nu wy dan staen op sulcken voet,
Als dat wy Gode leven,
Soo laet ons blijven by Godts woort goet,
Als de Apostelen 't dreven,
Slecht ende recht in sijnen graet,
En achten op geen vernuften praet:
Laet u niemant ontrecken de maet.
13. Oorlof Broeders ook waer gy zijt,
Ick groet u altesamen,
Blijft doch volstandigh in den strijdt,
Wilt op geen Menschen ramen,
Behoudt d' Apostelsche leering net,
Op dat u nietmant en belet,
Och laet ons waken in 't gebedt.
|
|