Lusthof des gemoets
(1732)–Alle Dercks– AuteursrechtvrijOp de wijse: Ick roepe u o Hemelsche Vader an.LLeve Broeders en Susters soet
Ick wens u 's Heeren vreede
Sijn hert, sijn wil en sijn ootmoet,
Op dat gy also doet,
In druck en tegenspoet // gelijck hy dede.
2. Gedenckt hoe dat onschuldigh Lam
Hem altijdts heeft gebogen,
En 't lijden dat hem over quam,
Geduldigh hy op nam,
Ootmoedigh stil en tam // houdt dit voor oogen.
3. Sijn Iongers in 't verstandt noch blint,
Als elck wou sijn de meeste,
Hy stelt haer een onnosel kindt,
Wie hem aldus bevindt,
Ootmoedigh is gesindt // en arm van Geeste,
4. Die is de meest' in 't Hemelrijck,
| |
[pagina 133]
| |
Want Godt bemint de kleene,
Die hem in ootmoet sijn gelijck,
Die heft hy uyt den slijck,
Maer hooghmoedigh en rijck // bemint hy geene
5. Sijn Iongers in het Avontmael,
Gingh hy aldus ontmoeten,
Hy dede water in den Schael,
En Gord' hem met een dwael,
En wiesch haer al te mael // d' onreyne voeten.
6. Hier mede gaf hy haer een leer,
Te doen also malkander,
Want siet den knecht en is niet meer,
Dan sijn Meester en Heer,
Buyght u also ter neer, d' een voor de ander.
7. Is 't dat jemant hooghmoedigh tracht
Om over u te drijven,
Houdt dit exempel in 't gedacht,
U selfs de minste acht,
Dat sal u geven kracht // om sterck te blijven.
8. Want in den Vleesche kleyn en swack,
En over al de minste,
Dat maeckt inwendigh groot gemack,
En het verlicht het pack,
Hier uyt altijt ontstack // der zielen winste.
9. Vyrige kolen men vergaert,
Met wel doen en met buygen,
Het treckt de herten onderwaert,
Daer is geen scherper swaert,
Om den verkeerden aert // te overtuygen.
10. Uw's naesten gebreck uyt medoogh,
Soeckt lieffelijck te heelen,
Des werelts liefde streckt om hoogh:
Maer Godt die heeft het oogh:
Op die hem neder boogh // in alle deelen.
11. De ware liefde niet en wraeckt,
't Gebreckelijcke wesen,
Want waer sy yet vindt onvolmaeckt,
| |
[pagina 134]
| |
Daer is sy veroorsaeckt,
Dat sy daer by geraeckt // om te genesen.
12. Want daer men kloeck is en gesondt,
Kan liefd' haer niet besteden:
Christus men dickwils oock bevondt
By menschen seer gewondt,
Op dat hy haer verbondt // uit minsaemheden.
13. De liefd' op 's naesten voordeel siet,
En wil men haer vertreden,
So veel te meer sy jonste biedt,
Sonder eenigh verdriet,
Dit doende u geschiedt // der zielen vrede.
|
|