Lusthof des gemoets

[ICk moet een liedt // in's Heeren naem beginnen]

Op de wijse: Myn Godt voedt my, als myn Herder gepresen.

ICk moet een liedt // in's Heeren naem beginnen
Op dat ick jeet // mocht an u Ziel gewinnen:
Al mocht ick dy // de gantsche Werelt geven,
't Heeft geen weerdy // by een Godtsaligh leven:
Der Zielen Goet // is 't hoogste goet gepresen,
Een reyn gemoedt // ontfanght Godts Heylich wesen.
2. Wilt gy sijn een // verkoren Bruyt des Heeren,
Tot hem alleen // moet gy u liefde keeren,
Vergetet al // u Vaders huys en magen,
Den koninh sal // in u hebben behagen,

[p. 112]

 

Maer ist dat gy // Egipten wilt gedencken,

 

Soo en sal hy // sijn liefde u niet schencken:

 

3. Ieloers is Godt // en met liefde ontsteken,

 

Selfs wil hy tot // ons Ziel inwendigh spreken,

 

Sijn Bede-huys // ter eeren sijnen name,

 

Moet reyn en kuys // sijn, an Ziel en lichame:

 

Geen sond' onreyn // staet hier vry om te dragen,

 

Daer Godt alleyn // regeert na sijn behagen.

 

4. Scheydet u van // de Wereltlijcke lusten,

 

Roertse niet an // die u Ziele ontrusten,

 

Laet sijne Geest // een woningh in u maken,

 

d' Hemelsche feest // sult gy dan lieflijck smaken

 

Sijn Avontmael // sult gy met hem genieten,

 

Soo gy sijn tael // u niet en laet verdrieten.

 

5. Sulck een beloft, heeft ons den Heer gegeven

 

Wie dit versloft // die mist het eeuwigh leven,

 

In duysternis // wandelt hy als de blinden,

 

Seer ongewis // waeyt hy met alle winden:

 

Maer die verlaet // des werelts woeste wegen,

 

En doet Godts raet // die heeft de rust verkregen