Lusthof des gemoets
(1732)–Alle Dercks–
Auteursrechtvrij
[pagina 97]
| |
Op de wijse: De aerd' is onses Godts voorwaer.HEt Paessche-Feest in Israel
Moest werden onderhouden wel
Na het bevel van Godt gegeven,
Het Lammeken dat was gedoodt,
Moest elck genieten kleyn en groot,
Met broodt dat niet en was geheven.
2. Wy hebben nu oock een Paesch-Lam,
Geoffert aen des Cruyces stam
Met swaer verdriet, ende doodts lijden,
Die gedaeldt is uyt 's Hemels Throon,
'T welck is Christus Godts eenigh Zoon,
Om ons van sonden te bevrijden.
3. Dus laet ons Paesschen houden wel,
Niet met Zuir-deegh, en doodts opstel,
Maer reyn suyver en in der klaerheyt,
Vagende alle Zuirdeegh uyt,
Dat uyt ons boose lusten spruyt,
Op dat wy 't houden in der waerheyt.
4. Ons Lenden moeten zijn om gordt,
En ons gemoeden op-geschordt
Om den wegh des Heeren te treden,
Met stocken in ons handt geset,
Geschoeyt aen onse voeten net,
Tot den Euangelij des vreden.
5. Wy moeten houden dese Feest,
Niet nae den vleysch, maer na den geest,
Dat men zijn kracht in ons siet blijcken,
Bestreecken met het Lamkens bloedt,
Inwendigh aen onse gemoedt,
En gaen soo uyt Egypten strijcken.
6. Dit Paesch-Lam en mach in 't gemeyn
Niemandt genieten, die onreyn
Ofte onsuyver wort bevonden.
Dus laet ons t' samen metter spoet
| |
[pagina 98]
| |
Met vast geloof, en ware boet
Verlaten en af-staen de zonden.
7. Soo mogen wy dan onbesmet
Dit Paesch-Lam na des Heeren Wet
Met een oprecht gemoet aenvaerden,
Als een spijs onser Zielen fijn,
En door 't geloof versekert zijn,
Dat het een offer is van waerden.
j. Pause.
8. Wie niet tot dese Paesch-Feest gaet,
En't vieren van dees Sabbath laet,
Sal 't hier na eeuwiglijck beklagen,
Want Godt ons in sijn Woort gebiet,
Dat met dit moet versuymen niet,
Of men sal des doodts smarte dragen.
9. Dus elck nu doch wel neerstig past,
Dese Paesch-Feest te houden vast,
Gestadelijck al met malkander,
Niet eenen dagh, maer alletijdt
Want soo ons de Schriftuir belijdt,
Komt nu d'eene Sabbath aen d'ander.
10. Dese Feest moet hier zijn geviert
Met geloof, liefd', en deugh' verciert,
En stadige rust van qua wercken
Want geen boosheyt mach zijn volbragt
Met woordt, wil, werck ofte gedacht,
Dus laet ons vlijtigh hier op mercken.
11. Och of elck wel ter herten nam,
Waer toe Christus van boven quam
En den doot willighlijck gingh smaken,
'T was soo des Vaders wil en lust,
Op dat den Duyvel werdt gesust,
En door't geloof saligh te maecken.
12. Soo wy dan in hem hopen vast,
En dat ons druckt der sonden last,
Met leedtwesen, druck, en benouwen,
Soo helpt hy ons als Middelaer
| |
[pagina 99]
| |
Gewilliglijck, als 't valt te swaer,
Tegens den vyandt 't velt behouwen.
ij. Pause.
13. Dus laet ons alle tot hem treen,
Hy is ons hulp, en anders geen,
Ons Paesch-Lam, en ons Offerhande
Die van boven is neer gedaelt,
En heeft de schult voor ons betaelt
Aen 't Kruys, met pijn, smaet, ende schande.
14. Hy quam na 's Vaders wil en raedt,
Als een Mensch in soberen staet
Hem hier ter Werelt openbaren,
En heeft ons met sijn bloet gekocht,
En doen hy 't al hadde volbrocht,
Is hy weder opwaert gevaren.
15. Maer als hy weder komen sal,
Met der Basuynen groot geschal
Heerelijck, en seer groot van machte,
Om sijn oordeel te houden dan,
Dat niemandt hier ontvluchten kan
Van al 't menschelijcke geslachte.
16. Och! mochten wy dan zijn bereyt,
Aengedaen met het Bruylofts-kleydt,
En van hem met vreugt mochten horen:
Gy gebenedijde gelijck,
Komt en besit mijns Vaders rijck
Met alle Godes uytverkoren.
17. Hoe heerlijck sal het zijn gestelt,
Als wy door hem behouden 't velt,
En den ingangh tot 't eeuwigh leven,
Daer wy dan met volkomen vreught
Eeuwighlijck sullen zijn verheugt,
Och vrienden! laet ons hier na streven.
18. O Prince alder Princen goet
Op dat sy u genaed' verwerven,
En soo voortaen in eeuwigheyt
| |
[pagina 100]
| |
'T by-wesen van u Majesteyt,
Met d'uytverkoren te be-erven.
|
|