Lusthof des gemoets

Jeugts-Vermaen.

Op de wijse: Ick heb gesien den tydt.

EEn vernieut Hert en sin,
Wensch ick u Ieugt te samen,
Om recht te wand'len, in
Godts wetten na 't betamen,
Dat gy meugt sonder schamen,
Hier namaels voor den Heer,

[p. 59]

 

Verschijnen, na 't beramen

 

Van sijn Heylige leer.

 

2. Wilt nemen waer u tijt,

 

En waeckt na 's schrifts oorkonden,

 

Op dat gy niet subijt,

 

Slapende wort bevonden,

 

Maer na Christus vermonden,

 

Omgord't u lenden snel,

 

U licht tot allen stonden,

 

Houdt oock brandende wel.

 

3. Want 's menschen leven is

 

Seer kort, vol van beswaren,

 

Na Iobs getuichenis:

 

En David doet verklaren,

 

Dat al sijn dagen waren,

 

Een hant-breet voor den Heer,

 

Dus na u kindtse jaren

 

Wilt tot Godt nemen keer.

 

4. Merkt an't beginsel koen

 

Hoe een Christen in desen,

 

Moet boet en beet'ring doen

 

Van leven ende wesen

 

Want 's vleys lusten wy lesen

 

Die moet men sterven wel,

 

Om recht te sijn verresen

 

Na des Heeren bevel.

 

5. Treckt uyt den ouden mens,

 

Met sijn wercken bedreven,

 

En doet weder (na wens)

 

Den nieuwen an verheven.

 

Verandert u in 't leven.

 

Keert u om als een kindt.

 

Wilt 't lichaem overgeven

 

An Godt, en 't vleys verwint.

 

6. Want wie dat na den vleys

 

Hier leeft, sal moeten sterven:

 

Maer die na 's Heeren eys,

[p. 60]

 

'T vleys doodet, sal verwerven,

 

'T leven niet om verderven,

 

Dit's de verwinners loon,

 

Hier namaels te be-erven

 

Van Godt des levens kroon.

 

Pause.

 

7. Van ganscher herten wis

 

Wilt doch soeken den Heere,

 

d'Wijl hy te vinden is,

 

En schickt u na Godts leere,

 

Dat gy tot sijner eere,

 

Meugt sijn een ranck eersaem,

 

An Christus Wijnstock teere,

 

Dragende vrugt bequaem.

 

8. Tragt met een goet opset,

 

Dat gy meugt weerdig wesen,

 

Van Gods Gemeynte net,

 

Een recht litmaet gepresen:

 

Ia een steen uytgelesen,

 

An 's Heeren Tempel wel.

 

En zijt voortaen na desen

 

Niet traeg, maer haest u snel.

 

9. Want Iohannes vermelt:

 

Als dat den bijl alreede,

 

Is aen den boom gestelt,

 

En elken boom die heede

 

Geen goe vrugten draegt mede,

 

Wort afgehouwen fyer,

 

En sal van Godt seer wrede,

 

Geworpen sijn in 't vyer.

 

10. Och! hoe beklachelijck

 

Sal 't sijn voor al den Geenen,

 

Die onverdrachelijck,

 

In't eeuwig vuir gaen henen:

 

Hierom wilt u vereenen,

 

Met Godt, in dese tijdt,

 

Dat gy in plaets van weenen,

[p. 61]

 

Meugt eeuwig sijn verblijdt.

 

11. Oorlof tot een besluyt,

 

Vrienden alhier ter stede,

 

Soeckt hier het beste uyt,

 

En voorts soo is mijn bede:

 

Dat gy dees slegte rede,

 

Duyd't na der lief den aerdt,

 

Ick wens dat Godes vrede

 

U hert en sin bewaert.