Lusthof des gemoets
(1732)–Alle Dercks–
AuteursrechtvrijOp de Wijse: Gebenedijdt ô myn ziel altijd den Heer.ALle mijn hoop, mijn troost, mijn toeverlaet,
Wil ick gaen setten op mijn Godt en Heer,
Die al wat leeft in angst en noodt bystaet,
Recht al op wat leydt ter neer,
Dies ick my tot hem keer,
En troost van hem begeer.
2. Niemandt, o Godt, sonder u yet vermag,
Want gy alleen de gever zijt van Al,
Die ons ellendt van boven neer ansag
Alhier in dit aerdtsche dal,
Wy die door Adams val
Doolden in groot getal.
3. Noyt mensch en sag meerder genaed' geschien
Als van u, Heer, ons menschen is geschiedt,
Want gy door Christum ons u troost komt bien,
Leght op hem al ons verdriet,
Ons soo verlossen liet
Uyt liefden al om niet.
4. Eeuwigh voorwaer lagen wy in den doodt,
Soo desen Troost ons niet door u omscheen,
Met sond' besmet, van deughden naekt en bloot,
Maer, o Heer, gy maekt ons reen
Door u sterven geleen,
Soo wy u recht na treen.
5. Is 't dan niet recht dat wy met sin en moedt
Desen weldader met lust loven altijdt?
Dagh ende nacht vlijtig vallen te voet:
Hem biddende met vlijt,
Dat hy ons schuldt scheldt quijt,
En van sonden bevrijdt.
| |
[pagina 4]
| |
6. Ansiet, o Heer, dat Schepsel uwer handt,
Gy weet wat stof en maeksel dat wy zijn,
Ellendigh, snoodt, besmet met sond' en schandt,
Vol zweeren en vol pijn,
Sterckt ons met u woordt fijn,
Op dat ons vreugt omschijn.
7. Kleynmoedig, Heer, mosten wy dolen gaen
Door 's duyvels list, die in 't quaet doen heeft lust
Had gy, o Heer, ons niet vast by-gestaen,
En sijn pijlen uytgeblust,
Sijn rasery gesust,
Ons te brengen tot rust.
8. Op wien, o Heer, sou ick betrouwen vast?
Dan U, mijn Godt, die eeuwelijcken leeft,
Die my uyt genaed' van sonden heeft ontlast,
En voor doodt dat leven geeft,
Ia die geschapen heeft
Al dat op aerden sweeft.
9. Prijs, Lof, en eer sal al mijn leven lanck,
Dees Heer der Heeren geschien uyt mijnen mondt
Ick wil hem loven met mijns stems geklanck,
En dat uyt des herten grondt,
Wachtende t' aller stond
Op sijn eeuwig Verbondt.
10. Stadig, o Heer, mijn Ziel na u verlangt,
Ick hoop met lust na uw' Hemelsche schat.
Ick bid, o Godt, mijn Geest in rust ontfangt,
Als ick gae al 's werelts padt,
Leydt my uyt 't aerdtsche vat
In uw' Hemelsche Stadt.
|
|