Eduard de Dene. Testament rhetoricael

Tvveede psalmliedeken
Laudate pueri dominum psal. 112.
Vpden Voys Mon pere / ma donne mary
Moy qui suis belle /

Kynderen looft den heere nv
zoo dat betame
vastegheloouich / zonder gru
om louen voughen hu
oock tsheeren name

Tsheeren name ghebenedydt
moet die oock wesen
van nv tot eeuwegher tydt
ouer de weerelt wydt
als hooghst ghepresen

Vander zonnen claer vpghanck
tot Tnederkeeren
pryselick es gheel eeuvvich lanck
van onse mensschen Cranck
de naeme des heeren

Ouer al diemen heydenen heet
es dheere verheuen
ende zyn eere wydt ghespreedt
bouen dhemelen breedt
vvordt eeuvvich bleuen

VVie esser ghelyck ons heer ons god
die wuendt almachtich
int hooghste bouen der inghelen vlot
daer elck naer zyn ghebod
hem dient Eendrachtich

⁺ Hy Die hier beneden ziet
hooghste van weerden
vvat in dhemele gheschiet
ende te min oock Niet
gheel inder Eerden

+ 104 r

[p. 201]

 

Die huut der eerden upRecht snel

 

Die aerme zyn vonden

 

ende verhooght^* ze zeere wel

 

hy / ende nyemandt el

10

huut tdreck der zonden

 

 

 

Vp dat hy hem laet wuenen / by

 

den princhen Reene

 

by den princhen / zyns volcx vry

 

end een verwinder zy

15

huut allen weene

 

 

 

Die donvruchtbaere wuenen doet

 

ten huuse Binnen

 

dat zy een kynder moeder goet

 

zy vroyelick ghemoet

20

om duecht ghewinnen

 

 

 

Glorie moet den vader zyn

 

daer naer zyn zuene

 

en dhelighen gheest / up elck termyn

 

in eeuvvicheden fyn

25

Eeuwich ghewuene /

* ‘verhoogst’ doorgehaald; ‘verhooght’ erna geschreven.