Zwart goud

[p. 49]

De dooden van den Bürgerbräukeller

Aan den Führer van het Duitsche volk

Zij hebben den dood voor u opgevangen,
zij hebben het gráág gedaan;
dat gij gespaard blijft, is het eerste verlangen
van allen die met u gaan.

Onder hen, die zoo vaak hun trouw u hier brachten
was er niemand, die wist dat boven uw hoofd
een lugubere dood op zijn prooi lag te wachten,
een laffe dood, die het beste rooft.

Nu zijn anderen voor u in zijn greep gevallen
en dankbaar allereerst zijn zijzelf voor uw behoud,
maar de levenden zullen de vuisten ballen,
niet voor niets hebt gij op hun wil gebouwd.

Bij hen, die den dood in den opmarsch tartten,
bij hen, wier kruisen in Polen staan,
bij de dooden van 't Westen, de ontelbare harten
van 't onzichtbaar leger, dat met u blijft gaan,
bij hen zijn thans die van den Bürgerbräukeller:
zij hebben voor u hun laatste gegeven,
maar hun offer maakt den strijd der anderen feller,
hun dood beteekent, dat Duitschland zal leven.