Zwart goud

[p. 23]

‘Ja, ik wil’

Trouw zij niet slechts genoemd
door dichters en in boeken,
in 't simpele woord geroemd,
in 't leven ver te zoeken;
eer zij geen schoon begrip
van pathos volgeladen,
een bloem om onze lip
en in het hart verraden;
wil zij geen vrome wensch
van klipsteen in de baren,
waarop een zwakke mensch
zijn onmacht blind mag staren:

de wil, de eer, de trouw
staan vlammend in het blauw
van onzen blik geschreven;
ons ‘ja, ik wil’, in 't leven
in vrijheid uitgesproken,
ons woord, eenmaal gegeven:
het blijve Dietsch,
het blijve ongebroken!