Zwart goud

[p. 22]

Fascistenliedje

Naar duizend fronten gaat mijn strijd,
'k kan mij niet naast mezelf verstoppen,
heb ik me van den haat bevrijd,
dan komt de laster, volgt de nijd,
mijn draak heeft duizend koppen.

Ik voel mij buigzaam, sterk als staal
geglansd door wind en zomer,
soms wil ik, net als allemaal,
een gróóter held zijn van 't verhaal,
maar 't leven is toch sloomer.

En held ben ik slechts iederen keer
dat ik mijn traagheid weet te binden
aan stuggen wil, die altijd meer
mijn ijver prikkelt, tot hij weer
den weg ter zege weet te vinden.

Aan duizend fronten moet ik staan
en zijn er daarbij duizend dingen,
die pas na bitter vechten gaan,
dan zal ik altijd raker slaan
en feller van mijn vrijheid zingen.