Zwart goud

[p. 21]

En zijn er nog...

En zijn er nog die zonder geloof en zonder vlag,
alléén zijn en dolen. Een vlieg op de ruit. Die vergeten
zich voelen. Die vertrouwen op vreugde noch lach.
Die aan zijn slechts gelooven...
Dat zij het weten:
Geen onzer hoeft eenzaam zijn weg te gaan,
geen onzer hoeft alléén door een stroom te waden.
Rond den eed ‘Ik dien’, door ons gedaan,
staat als een wacht de trouw der kameraden.