Algemeen letterkundig lexicon

monosemie

Etym: Gr. monos = alleen, enkel; sèma = teken, betekenis.

Ondubbelzinnigheid van een woord, zin of zinsdeel. Tegenover deze eenzinnigheid staat de dubbelzinnigheid en de polysemie.

In de wetenschap tracht men zoveel mogelijk veelzinnigheid te vermijden door monosemie te benutten. Dat geldt ook voor de wetgeving. Maar dat is in de praktijk uiterst moeilijk bereikbaar doordat de contekst teksten veelal polyinterpretabel maakt.

monorijm

monostichische poëzie zie stichische poëzie, monostichon