Algemeen letterkundig lexicon

drogredenering

Een drogredenering is een spitsvondige redenering die berust op een schijnwerkelijkheid en om die reden niet deugt. Vaak worden dergelijke redeneringen aangedragen in een discussie om het eigen gelijk te bevestigen. Het is in feite een truc. De drogredenering wordt ook wel sofisme genoemd, naar de sofisten, Griekse rondtrekkende leraren retoriek uit de 4de en 5de eeuw voor Chr. Plato, Socrates en Aristoteles verweten deze leraren dat ze met hun spitsvondige redeneertrant de waarheid geweld aan deden. Daarmee kwam hun optreden in een kwade reuk te staan en werd het begrip 'sofisme' de term om drogredeneringen te kwalificeren.

Drogredeneringen of sofismen worden nog veelvuldig gebruikt in debatten en discussies, en dan vooral als demagogisch middel. Soms ook maken cabaretiers er gebruik van om politici of andere hoogwaardigheidsbekleders belachelijk te maken.

Lit: C. Steel, 'De sofist gedefinieerd door de filosoof: over Plato's dialoog 'De Sofist', in Wijsgerig perspectief op maatschappij en wetenschap 28 (1997-1998) 2, p. 46-50 • C.J. Classen (red.), Sophistik (1976) • G. Romeyer-Dherbey, Les sophistes (Que sais je?, 2002) • G. Ueding (red.), Historisches Wörterbuch der Rhetorik, dl. 10 (2012), kol. 257-261.

drogenaald

droomliteratuur