Algemeen letterkundig lexicon

symposion

Etym: Lat.: gastmaal < Gr. symposion = drinkgelag, gastmaal < sun = samen; posis = drank.

In het oude Griekenland was een symposion een eet- of drinkgelag of gastmaal waarbij liederen (skolion) werden gezongen, luchtige conversaties gevoerd of geleerde gesprekken werden opgezet rond een bepaald, vaak wijsgerig, thema. Onder invloed van het Symposion van Plato werd het een literair genre: een levendige dialoog ter verduidelijking van een thema. Plutarchus, Athenaeus en Macrobius leverden daar voorbeelden van.

Parodieën op het genre schreven Petronius (bijv. met zijn 'Cene trimalchionis' uit Satyricon (ca. 55-65 na Chr.) en Lucianus.

In deze betekenis is de term nog gebruikt door G. Stuiveling voor zijn artikel 'Het nieuwe geuzenlied; een symposion in het najaar van 1945' opgenomen in Steekproeven (1950, p. 229-254).

Lit: J. Martin, Symposion. Die Geschichte einer literarischen Form (1931) • O. Murray (red.), Sympotica. A symposium on the symposion (1990) • E.L. Bowie, 'Greek table talk before Plato' in Rhetorica 11 (1993), p. 355-373 • J. König, Saints and symposiasts. The literature of food and the symposium in Greco-Roman and Early Christian culture (2012).

symploce

symposium