yellow journalism

Journalistiek (zie journalistiek proza) die uit is op sensatie. Lange tijd ging men ervan uit dat de naam kwam van het stripverhaal The Yellow Kid, dat in 1895 als een experiment met kleurendruk verscheen in de krant New York World met de bedoeling lezers aan te trekken. In feite zou de term stammen van de ‘yellow fellows’ (boodschappers in opvallende gele kledij met gele jas) die in 1896 door een Californische uitgever als reclamestunt de opdracht kregen om in een soort aflossingsmarathon van twee weken (The Journal-Examiner Yellow Fellow Transcontinental Bicycle Relay) gewone brieven van San Francisco naar New York te brengen. Door het triviale karakter van de inhoud der poststukken kreeg de term een pejoratieve betekenis. Vandaar dat Yellow press (soms ook tabloid press, gutter press) wordt gebruikt als synoniem voor sensatiepers of boulevardpers. Typerend, naast een in het oog vallende lay-out, is de verhulde fictionaliserende tendens in de verslagen. De term mag niet verward worden met de naam van het Engelse fin-de-siècle-tijdschrift The yellow book.

Lit: M.D. Winchester, ‘Hully Gee, It’s a War!!! The Yellow Kid and the coining of Yellow Journalism’ in Inks: cartoon & comic art studies 2 (1995), p. 22-37 • B. Blackbeard (red.), R.F. Outcault’s ‘The Yellow Kid’ (1995) • J. Milton, The yellow kids: foreign correspondents in the heyday of yellow journalism (1990) • D.R. Spencer, The yellow journalism: the press and America's emergence as a world power (2007).