Algemeen letterkundig lexicon

revenge play

Etym: Eng. wraakstuk; ook tragedy of revenge.

Populair toneelgenre uit de Elizabethan Age, waarin de held of de boosdoener een hem aangedaan onrecht vergeldt. De sterke invloed van Seneca blijkt uit verschillende kenmerken van het genre: het wraakthema, de zin voor melodrama en voor retoriek en geleerddoenerij, gewelddadige en sensationele tonelen en vaak opduikende geesten. Deze kenmerken, die later ook frequent in de gothic novel voorkomen, maken heel wat stukken nu ongenietbaar. Het bekendste wraakstuk is Shakespeares Hamlet (ca. 1600), dat weliswaar de grenzen van het genre overschrijdt. Als prototype van het genre wordt gewoonlijk Th. Kyds The Spanish Tragedie (1586) genoemd.

Lit:   F. Bowers, Elizabethan revenge tragedy 1587-1642 (1871, repr. 1940) • J. Kerrigan, Revenge tragedy. Aeschylos to Armageddon (1996) • S. Simkin, Revenge tragedy (2001) • J. Clare, Revenge tragedies of the Renaissance (2006).

Reveil

reversio zie anastrofe