Algemeen letterkundig lexicon

lexie

Etym: Gr. lexis = woord; vandaar: leeseenheid, stuk tekst.

Leeseenheden waarin een tekst bij een progressieve lectuur wordt verdeeld. De term komt van R. Barthes die in S/Z (1970) een verhaal van Balzac op die manier ‘in stukjes heeft gesneden’. Zo’n decoupage, gebaseerd op tekstuele gegevens, steunt op connotaties en is daardoor niet precies af te lijnen: soms betreft het slechts een paar woorden, dan weer enkele zinnen of een hele alinea of paragraaf. Roland Barthes omschrijft het begrip zelf als:

‘le meilleur espace possible où l’on puisse observer les sens; sa dimension [...] dépendra de la densité des connotations, qui est variable selon les moments du texte’.
(R. Barthes, S/Z, 1970, p. 20)

lexiconroman

lezer