Algemeen letterkundig lexicon

interpretant

Etym: Lat. interpretatio = uitlegging, vertolking.

Term uit de semiotiek van Ch.S. Peirce (zie o.m. zijn 'Letter to Lady Welby, 12-10-1904), waarmee het voorlopige resultaat van een interpretatieproces wordt aangeduid. Dit kan een synoniem zijn, een omschrijving, een vertaling in een andere taal of ander tekensysteem, een vaste connotatie, maar ook een conventionele reactie op het vlak van het handelen of een gevolgtrekking uit een redenering.

Lit: R. Posner, 'Sémiotique de la culture et théorie dese textes' in Études littéraires 21 (1988) 3, p. 157 • Th.A. Sebeok, 'Fétiche' in Études littéraires 21 (1988) 3, p. 195.

interpositio zie parenthese

interpretatie