Algemeen letterkundig lexicon

habitus

Etym: Lat. houding, gesteldheid, gewoonte.

Begrip uit de veldtheorie van de Franse (cultuur)socioloog Pierre Bourdieu.‘Habitus’ verwijst naar een systeem van disposities, d.w.z. door socialisatie bereikte schema’s die onze waarneming en ons gedrag dermate sturen dat ze als ‘spontaan’ en ‘vanzelfsprekend’ worden ervaren en dat hun beperkende normerende invloed door de betrokkenen zelf niet langer wordt herkend. De habitus draagt zo bij tot een consolidering van de veldstructuur – het veld wordt als vanzelf als zinvol, waardevol en belangrijk ervaren – terwijl omgekeerd het veld de habitus mee conditioneert.

Lit: P. Bourdieu, Opstellen over smaak, habitus en het veldbegrip (1989) • T. Bennett, 'Habitus Clivé: aesthetics and politics in the work of Pierre Bourdieu' in Ph. Goldstein (red.), New directions in American reception study (2008), p. 57-85.

haarzijde

haggada zie midrasj