Algemeen letterkundig lexicon

dit(s)

Etym: Fr. gezegde, sproke; vgl. Ned. zeisel < zegsel.

In de Franse middeleeuwse letterkunde worden hiermee korte teksten bedoeld, die bestemd waren om te worden voorgedragen (‘dit’ in tegenstelling tot ‘chant’). Meestal gaat het om satirische en/of moraliserende stukjes, vaak humoristisch van toon. Het genre kende vooral succes in de 13^de en 14^de eeuw. Bijv. Rutebeuf, Dit de l’Herberie (ca. 1260).

Lit: W. Kleist, Die erzählende französische Dit-Literatur (1973) • M. Léonard, Le dit et sa technique littéraire (1996) • A. Dubied, Les dits et les scènes du fait divers (2004).

distributio-2

dithyrambe