Algemeen letterkundig lexicon

distributio-2

Etym: Lat. verdeling, indeling.

Retorisch procédé waarbij in een betoog of verhaal een aantal punten opgesomd wordt en waarvan die punten dan achtereenvolgens worden uitgewerkt.

Zo lezen we bijv. aan het begin van Fieldings Tom Jones (1749) in zijn 'Introduction to the Work, or Bill of Fare to the Feast':

we shall represent Human Nature at first to the keen appetite of our reader, in that more plain and simple manner in which it is found in the country, and shall hereafter hash and ragoo in with all the high French and Italian reasoning of affecttation and vice which courts and cities afford.
(H. Fielding, Tom Jones, I, 1, 1966, p. 51)

Lit: G. Ueding (red.), Historisches Wörterbuch der Rhetorik, dl. 2 (1994), kol. 891-893.

distributio-1 zie isocolon

dit(s)