Algemeen letterkundig lexicon

appositio

Etym: Lat. ad-ponere = plaatsen bij, toevoegen.

Een vorm van kwantitatieve adiectio, nl. het toevoegen van een klank, lettergreep, woord, zin of gedachte aan een woord, resp. zin of tekst. Bijv. appositio van een lettergreep in:

‘goudeeuwig als ’t herrefst is’
(H. Gorter, ‘Ik wilde ik kon u iets geven’, in Verzen, 1977, p. 84, r. 24)

Lit: G. Ueding (red.), Historisches Wörterbuch der Rhetorik, dl. 1 (1992), kol. 843-845.

appendix zie bijlage

approbatur