Algemeen letterkundig lexicon

explicateur

Etym: Lat. explicare = uitleggen, expliceren.

Iemand die uitleg geeft bij een stille vertoning (tableau vivant) ter gelegenheid van een blijde inkomst of een andere feestelijke gebeurtenis in de late Middeleeuwen. Omdat deze vertoningen vaak teruggingen op Bijbelse, mythologische of klassieke voorbeelden en tegelijk een actuele (politieke) betekenis hadden, was enige uitleg doorgaans bepaald niet overbodig. Zo werden ter gelegenheid van de doopfeesten van Karel V in 1500 in Brussel vertoningen op een stellage onthuld en toegelicht door een stedelijk functionaris.

Lit: H. Pleij, ‘7 maart 1500: De Brusselse stadsrederijker Jan Smeken is uitgezonden naar Gent om te berichten over de doopfeesten van Karel V - De rederijkerij als beschavingsinstituut’ in M.A. Schenkeveld-Van der Dussen (red.), Nederlandse literatuur, een geschiedenis (1993), p. 121-125.

experimentelen zie Vijftigers

explication de texte(s)