Algemeen letterkundig lexicon

conflict

Botsing van opvattingen tussen twee of meer personages, of die van één personage met de omstandigheden of de ‘hogere machten’ (God, noodlot, natuurwetten). De botsing van opvattingen in het personage zelf, die tot innerlijke tweestrijd leidt, noemt men het innerlijk conflict. Het conflict of dramatisch conflict is een van de belangrijkste structuurelementen van verhalend proza of drama dat bijdraagt tot de plot en zo de spannende werking mede veroorzaakt. Een goed voorbeeld van een innerlijk conflict vinden we in Shakespeare's Hamlet. In Vondels Jeptha of Offerbelofte (1659) is het conflict zowel innerlijk als uiterlijk: Jeptha in conflict met zichzelf en met God over het offer van zijn dochter.

Lit: G.K. van het Reve, ‘Conflict en typering in de tragedie’ in Tirade 4 (1960) 40, p. 113-118 • B. Verhagen, Dramaturgie (1963²).

confirmatio

conflictus