Algemeen letterkundig lexicon

speelhandeling

Term uit de dramaturgie voor één van de twee typen handelingen die op het toneel plaatsvinden, nl. voor de afzonderlijke gebeurtenissen die door de acteurs worden veroorzaakt, zoals het spreken en de mimiek (1) en het gebruik van attributen op het toneel (2). Speelhandelingen vormen de delen van het zich concreet voltrekkende verloop van het drama. De speelhandeling wordt begrensd door het met een bepaald resultaat voltooien van de handeling of door een erop volgende en andersgerichte handeling.

Lit: J.I.M. van der Kun, Handelingsaspecten in het drama (1970²).

speech act

speelhuis