Algemeen letterkundig lexicon

surpluse

Etym: Fr. surplus = overschot < Lat. super = boven; plus = meer.

Verlenging van een woord. In de prosodie komt de surpluse vaak voor in de vorm van een epenthesis, zoals in het tweede vers (door ons gecursiveerd) van:

Nu is van Kalifornies goud de tijd;
De sterrevende zon vergaart
Haar krachten [...]
(P. van Ostaijen, VW Poëzie, dl. 1, 1979, p. 68).

Gelet op de vormverandering van het woord is de surpluse verwant aan de enallage.

supplement zie bijlage

surrealisme