Algemeen letterkundig lexicon

paralipomena-2

Etym: Gr. paraleipomenos = weggelaten < para-leipein = weglaten, vergeten.

In de editiewetenschap gebruikt men deze term voor eenheden die in een zekere, hetzij tekstuele, hetzij productionele relatie staan tot de teksten die tot de ontwikkelingsgeschiedenis van een werk behoren, maar die geen stadium vormen binnen de tekstontwikkeling vanwege het ontbreken van ‘productionele’ dan wel tekstuele verwantschap. Gewoonlijk betreft het werkaantekeningen (klad) van een auteur. Bekend zijn bijv. de paralipomena van Goethe bij zijn Faust, een tekst die in fasen is ontstaan tussen 1772 en 1832.

De voorlopige opzet van Karel van de Woestijnes Het licht der kimmen (1911). [bron: M. Mathijsen, Naar de letter (1995), p. 45]

Lit: M. Mathijsen, Naar de letter. Handboek editiewetenschap (1995), p. 282-283 • E. van Houtte, D. van Hulle & L. van Dijk (red.), Paralipomena: tekstgenetische studies (2001).

paralipomena-1

paralittérature zie triviaalliteratuur