Algemeen letterkundig lexicon

paralipomena-1

Etym: Gr. paraleipomenos = weggelaten < para-leipein = weglaten, achter laten, vergeten.

Paralipomena is een aanduiding voor wat eerder vergeten of weggelaten werd, maar nu wordt aangevuld. De naam wordt bijv. gebruikt in de Bijbel (Septuagint) voor de publicatie van de Kronieken die als aanvulling op het boek Koningen wordt beschouwd en de paralipomena van de profeet Jeremia. Arthur Schopenhauer publiceerde zijn kleine filosofische geschriften doorgaans onder de titel Parerga und paralipomena. Paul van Ostaijen schreef paralipomena bij zijn Gebruiksaanwijzing der lyriek (1925) en Harry Mulisch publiceerde een verhaal onder de titel ‘Paralipomena Orphica’ in een bundel onder diezelfde naam (1970). Een bundel opstellen over kunst, filosofie en literatuur van Maarten Doorman verscheen ook onder de titel Paralipomena (2007).

Lit: P.W. van der Horst, De profeten: joodse en christelijke legenden uit de oudheid (2001).

parale(i)psis zie praeteritio

paralipomena-2